Historia damskiej marynarki

Sportowa, casual, biznesowa - istnieje wiele rodzajów marynarek, które mogą znaleźć się w naszych szafach. Niezależnie od tego, na jaki krój, czy kolor się zdecydujemy, nie od zawsze strój ten dostępny był dla kobiet. W dzisiejszych czasach nie wyobrażamy sobie bez nich naszego biznesowego świata, podczas gdy ich historia w damskiej garderobie nie sięga wcale aż tak zamierzchłych czasów.

Historia marynarki

Historia marynarki samej w sobie sięga XII wieku, kiedy to europejscy mężczyźni zaczęli nosić rodzaj nakrycia zwany blezerem. Robiony był on głównie z wełny, aby zapewnić noszącemu ciepło. Z biegiem czasu, blezery ewoluowały w bardziej dopasowaną część garderoby, aż w XVIII wieku określona została ona marynarką.

Moda męska na marynarki spopularyzowana została przez marynarzy (stąd też pochodzi nazwa marynarki) oraz robotników, dla których marynarka była okryciem funkcjonalnym, chroniącym przed zmienną pogodą.

To rok 1906 przyniósł pewien przełom za sprawą króla Edwarda VII. Zaprojektowana dla niego marynarka, w której podczas jazdy konno nie zapinał dolnego guzika, stała się pierwowzorem dla klasycznych, dwurzędowych marynarek. W okresie międzywojennym, krój marynarki obrał dwa tory - przeskalowane projekty typu oversize oraz projekty zawężane na wysokości bioder, podkreślające męską sylwetkę. Ten drugi rodzaj marynarek wpłynął finalnie na powstanie pierwszych żakietów dla kobiet.

Historia damskiej marynarki

W modzie damskiej, marynarki pojawiły się bardzo późno i, jak wiele innych części garderoby, niosą za sobą burzliwą historię.

Pierwsze podejścia do kobiecego garnitury pojawiły się w XIX wieku, na dworze angielskiej królowej Wiktorii. Krawiec dworski D. Redfern, poproszony został o uszycie garnituru na spacery dla księżnej Walii - Aleksandry. Redfern, tworząc projekt, jako podstawę wziął kobiecą sukienkę i męską marynarkę. Dzieląc je na pół otrzymał spódnicę oraz górną część garnituru. Ten rodzaj marynarki popularyzowany był wraz z początkiem aktywnego trybu życia, jednakże w ówczesnych czasach z usług modystek korzystały głównie panie o wysokim statysie społecznym, które dysponowały środkami finansowymi. Dla pozostałych kobiet, tego rodzaju garderoba, była nieosiągalna.

Przełomem w modzie damskiej były lata 50. ubiegłego wieku, kiedy to Coco Chanel zaproponowała kobiecy styl marynarki. Projektantka stworzyła inspirowany modą męską tweedowy żakiet, który pokochały aktorki z lat 50. i 60.